-=8=- Vakantie 2007 - Zwitserland - Graubunden - Savognin

Donderdag, 23 augustus 2007.

Zo vandaag op pad met de auto en wel richting Viamala-schlucht. Voor degenen die net zo internetten als enigen onder ons doen wij er dit verslag de site vermelding bij; www.thusis-viamala.ch Via Tiefencastel, en Thusis richting Andeer om vervolgens op een nauwe doorgang met aan beide zijden hoog oplopende rotsformaties een parkeerplek te zoeken. Het lukt en bij het uitstappen zijn wij al onder de indruk van hetgeen ons hier door moeder natuur wordt gepresenteerd. Na een uiterst kleine donatie aan de plaatselijke Verkehrsverein die het geheel onderhoud, lopen wij trappen op en af om nog meer te beseffen wat voor een kracht water heeft. Duizenden jaren moet er hier al met kracht tonnen water door deze schlucht gestroomd hebben.

Het is her en der te zien aan de uitgeslepen rotsen. Het is er niet veel breder op geworden en vandaar dat het nog steeds een nauwe water doorgang is, waar het water van de achter rijn zich door heen dendert. Het water heeft ooit zelf zijn weg gezocht, maar de mens ging de stroom achterna en van eeuwen terug heeft men door deze nauwe schlucht geprobeerd ook zelf van de ene vallei naar de andere vallei te gaan in plaats van over de bergen te klimmen en te klauteren. Er is van deze schlucht bekend dat de Romeinen er al gebruik van hebben gemaakt en met leger verplaatsingen liever door deze schlucht gingen als over de bergkam. Ook de Fransen hebben op hun europese rooftochten onder Napoleon hier met duizenden soldaten etc gebruik gemaakt van deze doorgang. Let wel anders als nu. In ongeveer 1730 was er sprake van een eerste brug, die de begaanbare stukken van de ene zijde verbond met de andere zijde. Een waar staaltje van bouwkunst. Als je dan ook nog bedenkt dat er geen auto’s etc waren is het uitgerekend het noodlot als op de brug een tweetal postkoetsen uitgerekend daar met elkaar in botsing komen…. Dat de schlucht heel lang zijn functie heeft behouden mag blijken uit het feit dat tot aan het einde van de 19^e eeuw volop goederen via deze route werden vervoerd (eind 19^e eeuw; 37 miljoen kilo…).

Nu wij waren al onder de indruk van de dieptes en het water. Vanaf de Viamala-schlucht zijn wij doorgereden naar de Rheinschlucht (www.flimslaaxfalera.ch). Via Thursus terug richting Bonadus en vervolgens naar Versam. Nu dat moet je weten, of je moet pure mazzel hebben en dat hadden wij dus; want bij een klein bordje ZUM KANO’S moet je een kilometers lange binnen weg volgen die niet veel breder is als voor een auto om vervolgens op een fantastisch mooie route te komen. Dat er vervolgens nog een Postbus omhoog kwam, resulteerde in achteruit rijden en proberen een parkeerstek te vinden. Het is gelukt.

Langs de Rhein hebben wij gegeten.

Uiteraard moest door een aantal van ons geprobeerd worden over te steken naar een eiland…….en wie heeft de temperatuur van het water in zijn geheel gemeten…..? Eind goed al goed, lekker gegeten en genoten van de omgeving. Op de weg terug herhaalde malen gestopt om uit te stappen en de mooie vergezichten en dieptes te bezien. Ze noemen de Rheinschlucht ook wel Zwitserlands kleine Grand Canyon. En met recht!

Thuisgekomen waren de inspanningen voor een paar niet genoeg en is er nog fors geïnvesteerd in de conditie, welke vervolgens in de avond tijdens de evaluatie bij Huib en Arja weer grondig werden weggespoeld…..Gute nacht Freunde…..

Video gemaakt met Nokia N95 vanuit de auto kwaliteit van het filmpje is wat minder dat komt door dat het upgeload is naar youtube, helaas niks aan te veranderen!


Met dank aan Ton Slingerland: